Πως από τη νεολαία ΠΑΣΟΚ και ΜΛ-ΚΚΕ μπορούσε να βρεθεί κάποιος μέλος της 17Ν;
Ποιος ήταν ο άνθρωπος-κλειδί που στρατολόγησε τον Κουφοντίνα για να ακολουθήσει στη συνέχεια η ομάδα των Ξηρών, η Σωτηροπούλου και η Ρομέρο;…
Aπό τον Ian Ford
Ποιος ή ποια ήταν εκείνα τα πρόσωπα που βρισκόντουσαν με το ένα πόδι στη 17Ν και με το άλλο στα Πανεπιστήμια;
Κι αφού τον στρατολόγησαν ποιος υποδείκνυε στον Κουφοντίνα τα θύματα;
Ποιοι του υπέδειξαν τους Αμερικανούς, τον Αγγλο Σόντερς, τον Τούρκο διπλωμάτη Τσετίν;
O ίδιος ο φερόμενος ως αρχηγός της 17Ν, ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος υποστηρίζει ξεκάθαρα ότι στην Οργάνωση πάνω από αυτόν υπήρχαν τουλάχιστο 8 στελέχη που ανήκαν σε συγκεκριμένο πολιτικό κόμμα.
-Απ’ αυτήν την ομάδα των τουλάχιστον οκτώ (8), ορισμένοι είχαν άμεση συμμετοχή σε ανθρωποκτονίες. Αλλοι σε βίαιες ενέργειες σοβαρές που προκάλεσαν τραυματισμούς…
Μάλιστα όπως μπορείτε να διαπιστώσετε από το παρακάτω απόσπασμα της επιστολής του στο ΕΘΝΟΣ (ρεπορτάζ Λευτέρης Μπιντέλας) υπάρχουν κι άλλοι που γνωρίζουν αυτά τα ασύλληπτα στελέχη.
Οι ισχυρισμοί Γιωτόπουλου θέτουν ευθέως θέμα για το ποιοι ήταν αυτοί ή αυτός που υποδείκνυε τα θύματα στο κουμπούρι του Κουφοντίνα.
Ακολουθεί το επίμαχο απόσπασμα της επιστολής:
Στο παράνομο σπίτι-γιάφκα της 17Ν που αποκαλύφθηκε το 2002, υπήρχε ένα όπλο που «έκαιγε» ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Το όπλο αυτό δε βρέθηκε. Ποιος το εξαφάνισε; Οι Μυστικές Υπηρεσίες; Κάποιος απ’ τους συλληφθέντες που συνεργάστηκε με τις Αρχές; Δεύτερο, σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή θα ‘πρεπε να βρεθούν επίσης σημαντικά χειρόγραφα του ίδιου προσώπου. Ούτε αυτά βρέθηκαν. Ποιος τα εξαφάνισε; Τρίτο, υπήρξαν επιβαρυντικές καταθέσεις εναντίον του ίδιου και εναντίον άλλων δύο (2) κολλητών του από συλληφθέντες που συνεργάστηκαν με τις Αρχές. Καταθέσεις περισσότερες από μία. Ποιος έδωσε εντολή να αγνοηθούν και να μπουν στο αρχείο; Οι τρεις (3) αυτοί συνδέονταν με άλλους πέντε (5). Απ’ αυτήν την ομάδα των τουλάχιστον οκτώ (8), ορισμένοι είχαν άμεση συμμετοχή σε ανθρωποκτονίες. Αλλοι σε βίαιες ενέργειες σοβαρές που προκάλεσαν τραυματισμούς. Ενώ η δραστηριότητα των πιο ασήμαντων ήταν πιο ουσιαστική και πιο συνειδητή απ’ αυτήν ορισμένων που καταδικάστηκαν στη Δίκη σε σχετικά μικρές ποινές και εξέτισαν πραγματική ποινή άνω των 5 χρόνων. Κανένας απ’ αυτούς δε συνελήφθη. Σε κανένα δεν ασκήθηκε δίωξη. Γιατί;
Για δύο λόγους.
Ο πρώτος κυριότερος και καθοριστικός είναι ότι οδηγούσαν σε έναν συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, τον οποίο δεν ήθελαν να αγγίξουν. Που δεν είναι βέβαια η αριστερά είτε κοινοβουλευτική είτε εξωκοινοβουλευτική. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι αν συλλαμβάνονταν έστω 2 ή 3 απ’ αυτούς, δεν υπήρχε καμία περίπτωση να καταδικαστώ ως ηθικός αυτουργός. Γιατί το προφίλ τους, τόσο το πολιτικό όσο και το επαγγελματικό είχε κάποια βαρύτητα και δεν θα μπορούσαν να τους παρουσιάσουν ως απλά ενεργούμενα που εκτελούν τυφλά τις εντολές μου. Οι παλιοί μου φίλοι της Δικτατορικής περιόδου χρησιμοποιήθηκαν ως μανδύας πίσω απ’ τον οποίο, τους έκρυψαν. Δεν έχαναν ευκαιρία ν’ αφήνουν ανοιχτά υπονοούμενα ότι αυτοί ήταν τα μέλη της 17Ν.
Ξένες Μυστικές Υπηρεσίες
Την πλεκτάνη αυτή σχεδίασαν και οργάνωσαν οι μεγάλες ξένες Μυστικές Υπηρεσίες τις οποίες απομυθοποίησαν το Γκουαντάναμο αλλά και η κινηματογραφική ταινία «Στο όνομα του Πατρός», που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Με τη συναίνεση βέβαια της πολιτικής ηγεσίας και των δύο πρώην μεγάλων πολιτικών κομμάτων της χώρας. Την πρακτική εκτέλεσή της, ανέλαβαν ο τότε Υπουργός Δημόσιας Τάξης και ο τότε Εισαγγελέας για την Τρομοκρατία. Γι’ αυτό και απολαμβάνουν μέχρι σήμερα μιας ιδιότυπης ασυλίας για τις πράξεις τους αλλά και για τους λόγους τους, όσο εξωφρενικοί κι αν είναι. Την πλεκτάνη αυτή συνέχισαν να την εκμεταλλεύονται μέχρι πρότινος. Πριν από 2 ή 3 χρόνια το Στέητ Ντιπάρτμεντ εξέδιδε ανακοινώσεις για ασύλληπτα μέλη της 17Ν και για κίνδυνο αναζωπύρωσης της τρομοκρατίας. Αποσιωπώντας βέβαια ότι όχι μόνο τους γνώριζαν όλους, αλλά και ότι ήταν αυτοί -ακριβέστερα η CIA- που απεφάσισαν να μην τους συλλάβουν. Κι ότι ήταν ακίνδυνοι αφού τους είχαν καταστήσει ομήρους στα χέρια τους, εκβιάζοντάς τους.
Αν είχαν συλληφθεί η Δίκη θα έπαιρνε άλλη τροπή. Η διαδικασία θα είχε τελείως άλλη πολιτική κατεύθυνση και ίσως η Δίκη να ήταν δίκαιη. Τέλος η απόφαση για αρκετούς απ’ τους κατηγορουμένους αλλά και για μένα, θα ήταν τελείως διαφορετική.
Ο Ναπολέων έλεγε ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα με τις μπαγιονέτες εκτός απ’ το να κάτσεις πάνω τους. Παραφράζοντας θα μπορούσαμε να πούμε ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα με τους νόμους εκτός απ’ το να τους εφαρμόζεις με περιεχόμενο αντίθετο απ’ αυτό που έχουν. Γιατί το πρόσκαιρο όφελος που έχεις είναι δυσανάλογα μικρό σε σχέση με τη μακροχρόνια ζημιά που προκαλείς. Υπονομεύεις τις αρχές και τις αξίες, υποσκάπτεις τα θεμέλια του Κράτους Δικαίου που υποτίθεται ότι υπηρετείς. Το μετατρέπεις σε ιδεοληψία αφού στην κοινωνία κυριαρχεί η αδικία, η ανομία, η φαυλότητα, το έγκλημα. Και η Δημοκρατία γίνεται «Υπαρκτή Δημοκρατία».
Είναι μήπως τυχαίο ότι σε χρονικό διάστημα ενός και πλέον αιώνα ακούμε στη χώρα μας περίπου τα ίδια πράγματα. Στις αρχές του περασμένου αιώνα ο Ιων Δραγούμης έλεγε ότι «το κράτος με όλη τη βρώμα του δεν αξίζει να το βοηθάς, παρότι ο ίδιος το βοηθούσε. Σήμερα ακούμε για κλεπτοκρατία, χρεωκοπημένο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, ενώ πρώην καθηγητής της Νομικής χαρακτήριζε πριν μερικά χρόνια τη Δικαιοσύνη ως «ανύπαρκτη, τραγική και αχρεία». Κάτι το βαθύτατα σάπιο υπάρχει σ’ αυτή τη χώρα, το οποίο διαχρονικά δεν μπορεί να θεραπεύσει η ελίτ που το δημιούργησε.
Αλέκος Γιωτόπουλος
Φυλακές Κορυδαλλού
Ιούνιος 2016
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας γεννήθηκε το 1958 στην Τερπνή Βισαλτίας στις Σέρρες και σε ηλικία 14 ετών, το 1972 εγκαθίσταται μόνιμα στην Αθήνα, μαζί με τους γονείς του. Ολοκληρώνει το σχολείο στο Ε΄ Γυμνάσιο Εξαρχείων και στη συνέχεια φοιτά στο Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής Αθηνών. Ωστόσο ποτέ δεν πήρε πτυχίο.
Οι πολιτικές του ανησυχίες υπήρχαν από νεαρή ηλικία και από μαθητής ακόμα εντάχθηκε στην τοπική οργάνωση της ΠΑΜΚ, το μαθητικό τμήμα του ΠΑΣΟΚ στο Γκύζη, αναλαμβάνοντας μάλιστα ηγετική δράση και ορθογραφώντας συστηματικά στην φοιτητική εφημερίδα.
«Μπορούσες ακόμα να ξεχωρίσεις τους ανθρώπους του κομματικού μηχανισμού: Στενόμυαλοι, τυπολάτρες, με όλες τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, επιφυλακτικοί σε οτιδήποτε καινοτόμο. Που από τότε ονειρεύονταν αυτό ακριβώς που θα γίνουν αργότερα: Κρατικά στελέχη, διοικητές τραπεζών και οργανισμών, γραμματείς υπουργείων, βουλευτές και υπουργοί. Πλούσιοι. Οσμιζόσουν ήδη πάνω τους την αποφορά της διαφθοράς και των μελλοντικών τους σκανδάλων.» γράφει ο ίδιος στο βιβλίο του.
Μετά τη διαγραφή του από το ΠΑΣΟΚ, ο Κουφοντίνας προσέγγισε τον Μαοϊκό χώρο και προσχωρεί στην ΕΚΚΕ και το ΚΚΕ μ-λ. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας συνεχίζει ως δυναμικό στέλεχος της Νεολαίας του ΠΑΣΟΚ, απο την οποία ωστόσο θα διαγραφεί λόγω των ακραίων απόψεών του υπέρ του ένοπλου αγώνα για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας μετά τη διαγραφή του από τη νεολαία του ΠΑΣΟΚ, εγκαταλείπει τη θεωρητική πολιτική δράση και εμπλέκεται με τον ένοπλο αγώνα. Άγνωστο φυσικά πως, το 1983 γίνεται μέλος της τρομοκρατικής οργάνωσης «17 Νοέμβρη», όπου αναλαμβάνει να στρατολογεί νέα μέλη ενώ συχνά πρωτοστατούσε στις ενέργειες των διάφορων πυρήνων της οργάνωσης.
Ο Σάββας Ξηρός στην από 11/8/2002 απολογία του ενώπιον του εφέτη ειδικού ανακριτή καταθέτει ότι ο Κουφοντίνας ήταν κυρίως το μυαλό στις επιχειρήσεις και καμία επιχείρηση δεν γινόταν χωρίς να συμμετέχει ο ίδιος. Το ίδιο αναφέρει και ο Βασίλης Ξηρός. Ήταν μάλιστα και ο ταμίας της οργάνωσης, ο οποίος διαχειριζόταν ένα μέρος από τα χρήματα-προϊόντα των ληστειών. Μοίραζε μικροποσά στους συγκατηγορουμένους του, ενώ τα τεράστια κέρδη των ληστειών της 17Ν ουδέποτε βρέθηκαν και, όπως άλλωστε προεκτέθηκε, μόνο αυτός και ο Γιωτόπουλος γνωρίζουν πού τελικά βρίσκονται τα χρήματα.
Ο ίδιος φέρεται μισθοδοτούμενος, ως αποκλειστικής απασχόλησης μέλος της οργάνωσης όπου λάμβανε «μισθό» κάθε μήνα, από 400.000 δρχ. αρχικά και μετά από διαδοχικές αυξήσεις 690.000 δρχ.. Ουδέποτε εργάστηκε στη ζωή του, παρά μόνο τα τελευταία χρόνια ως μελισσουργός, βοηθώντας στην εργασία την Αγγελική Σωτηροπούλου. Βέβαια ο ίδιος ισχυρίσθηκε ότι παρέδιδε κατ’ οίκον μαθήματα Μαθηματικών, χωρίς όμως να αποδεικνύεται κάτι τέτοιο.
Αν και τα χρήματα από τις ληστείες δεν βρέθηκαν ποτέ, πολλοί θεωρούν ότι τόσο ο Κουφοντίνας όσο και ο φερόμενος ως αρχηγός της οργάνωσης Αλέξανδρος Γιωτόπουλος, γνωρίζουν που βρίσκονται. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας έχει παραδεχθεί ότι συμμετείχε στις περισσότερες από τις γνωστές δράσεις της 17 Νοέμβρη όπου σύμφωνα με τα στοιχεία της αστυνομίας χρησιμοποιούσε δύο τουλάχιστον ψευδώνυμα: Το «Δημήτρης Λαμπρόπουλος» και το «Δημήτρης Σωτηρόπουλος», ενώ στο εσωτερικό της οργάνωσης τον αποκαλούσαν με το όνομα “Λουκάς”.
Η παράδοση στις αρχές
Ήταν 5 Σεπτεμβρίου όταν ο Δημήτρης Κουφοντίνας, ο οποίος καταζητούνταν από τις αρχές μετά τις αποκαλύψεις του Χριστόδουλου Ξηρού, παραδόθηκε μόνος του στην ΓΑΔΑ, πηγαίνοντας εκεί με ταξί. Τότε, υπήρχαν διάφορες φήμες ότι ο Κουφοντίνας κρυβόταν κάπου στην επαρχία ενώ κυκλοφορούσαν εικόνες, παρουσίαζε τη μορφή του με δυνητικές μεταμφιέσεις.
Ωστόσο, ο ίδιος ήταν στην Αθήνα και χωρίς καμία μεταμφίεση. Στη ΓΑΔΑ έφτασε με ταξί και ο ίδιος πλησίασε τον φρουρό στην είσοδο της ΓΑΔΑ, δήλωσε ποιος είναι και έπειτα από αρκετή δυσπιστία κατευθύνθηκε τελικά στα κεντρικά γραφεία της Αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας. Εκεί ανέλαβε την πολιτική δράση της 17 Νοέμβρη.
Συνολιά του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για 200 αδικήματα σε 84 τρομοκρατικές ενέργειες, μεταξύ των οποίων και ανθρωποκτονίες, που διέπραξε ως μέλος της τρομοκρατικής οργάνωσης, από τις αρχές του 1983.
Μεταξύ άλλων κατηγορήθηκε τη δολοφονία του εκδότη της “Απογευματινής” Νίκου Μομφεράτου, το 1985, του οδηγού του Μομφεράτου, Παναγιώτη Ρουσέτη, του προέδρου της Χαλυβουργικής Δημήτρη Αγγελόπουλου το 1986, του επιχειρηματία Αλέξανδρου Αθανασιάδη-Μποδοσάκη (γενικός διευθυντής της Εταιρείας Λιπασμάτων και της ΠΥΡΚΑΛ) την 1η Μαρτίου του 1988, του πλοιάρχου του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού και Ακολούθου Αμύνης της αμερικανικής πρεσβείας, Ουίλιαμ Νορντίν την ίδια χρονιά και τη δολοφονία του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Παύλου Μπακογιάννη το 1989. svg%3E
Την ίδια δράση συνέχισε και τη δεκαετία του 90 , συμμετέχοντας το 1991 στη δολοφονία του Ρόναλντ Στιούαρτ, λοχία της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας αλλά και του Τούρκου διπλωμάτη, Τσετίν Γιοργκού, τον ίδιο χρόνο.
Το 1992 ο Δημήτρης Κουφοντίνας συμμετέχει στην ενέργεια όπου δολοφονήθηκε ο Αθανάσιος Αξαρλιάν, ο φοιτητής που σκοτώθηκε κατά την απόπειρα δολοφονίας του τότε υπουργού Οικονομικών Ιωάννη Παλαιοκρασσά.
Το 1994 ο Κουφοντίνας συμμετέχει στη δολοφονία του Μιχάλη Βρανόπουλου, διοικητή της Εθνικής Τράπεζας επί κυβέρνησης Μητσοτάκη και του Τούρκου διπλωμάτη Ομέρ Σιπαχίογλου ενώ 3 χρόνια μετά, το 1997, είναι παρών στη δολοφονία του εφοπλιστή Κώστα Περατικού. Τελευταία δολοφονία που φέρεται να συμμετείχε είναι το 2000 εκείνη του Στίβεν Σόντερς, ταξίαρχου του Βρετανικού Στρατού Ξηράς και στρατιωτικού ακολούθου της βρετανικής πρεσβείας.
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας κατηγορήθηκε ακόμα και για συνέργεια σε απόπειρες δολοφονιών και για ενεργή συμμετοχή σε δεκάδες βομβιστικές επιθέσεις. Ωστόσο, απαλλάχθηκε από την κλοπή όπλων από το στρατόπεδο Συκουρίου στις 24 Δεκεμβρίου 1989 επειδή η δίωξη που είχε ασκηθεί αφορούσε «κλοπή σε βαθμό πλημμελήματος», αδίκημα που παραγράφεται στην πενταετία.
Μετά την πρωτόδικη απόφαση, ο Δημήτρης Κουφοντίνας, με δικηγόρο την Ιωάννα Κούρτοβικ, καταδικάζεται σε 13 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 11 δολοφονίες, ληστείες, εκρήξεις και συμμετοχή στη «17 Νοέμβρη».
Μετά την έφεση, που άσκησε η ποινή του μετατράπηκε σε 11 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 11 δολοφονίες, εκρήξεις, ληστείες και συμμετοχή στη «17 Νοέμβρη». svg%3E
Ωστόσο, πολλά έγιναν γνωστά και για την προσωπική ζωή του Δημήτρη Κουφοντίνα. Μάλιστα ο ίδιος και η Αγγελική Σωτηροπούλου, πρώην σύζυγος του Σάββα Ξηρού, παντρεύτηκαν σε ειδική αίθουσα των γυναικείων φυλακών, το πρωί της 11ης Δεκεμβρίου του 2002 με πολιτικό γάμο.
Με τον Δημήτρη Κουφοντίνα έχουν ένα γιο τον Έκτορα. Πολλά ειπώθηκαν για την πατρότητα αυτού του παιδιού καθώς ακούστηκαν φήμες ότι βιολογικός του πατέρας είναι ο Σάββας Ξηρός.
Τον γάμο του Δημήτρη Κουφοντίνα με την Αγγελική Σωτηροπούλου τέλεσε ο -τότε- αντιδήμαρχος Κορυδαλλού Γιώργος Δημόπουλος και ως μάρτυρες παρέστησαν η συνήγορος των δύο, Ιωάννα Κούρτοβικ και η Αλίθια Ρομέρο Κορτέζ, σύντροφος του Σάββα Ξηρού.
“Ο ένοπλος επαναστάτης σέβεται τη ζωή. Γι αυτό και παίρνει τα όπλα για να την υπερασπίσει απ’ όσους την κακοποιούν και την εξευτελίζουν” δήλωσε ο Δημήτρης Κουφοντίνας στη δίκη, αναλαμβάνοντας πλήρως την πολιτική ευθύνης της οργάνωσης.
0 Σχόλια