Ανθρωπολόγος Άρης Πουλιανός: Η Ελληνική Γλώσσα είναι 30-40.000 ετών

Ακριβώς πριν από 21 χρόνια, τον Ιούνιο του 1992, δημοσιεύθηκε
σε ένα έγκριτο περιοδικό, στον ‘Δαυλό’, συνέντευξη του Ανθρωπολόγου Άρη Πουλιανού.

Ο διαπρεπής  και
αναγνωρισμένος για το επιστημονικό του έργο σε παγκόσμια κλίμακα, αναφέρθηκε
στον πλασματικό Ινδοευρωπαϊσμό και στην Ελληνική Γλώσσα, την οποία αναγάγει  στην Άνω Παλαιολιθική εποχή, δηλαδή πριν από 30 έως
40.000 χρόνια.

Στην ερώτηση του «Δαυλού»: 

θα μπορούσατε να μας δώσετε μια γενική εικόνα της Ανθρωπολογίας των
λαών των Βαλκανίων, με την οποίαν, ως γνωστόν, ασχολείσθε τα τελευταία 35
χρόνια, ο Άρης Πουλιανός θα απαντήσει:

«Ευχαρίστως για τον «Δαυλό» να σας πω
λίγα συμπεράσματα, που στηρίζονται σε μεγάλο πλήθος στατιστικών παρατηρήσεων-
άνω των 20.000 ανθρωπομετρήσεων και ανθρωποσκοπήσεων στον ευρωπαϊκό χώρο,
ιδιαίτερα στα Βαλκάνια.

Τα συμπεράσματα αποτελούν σύνθεση
διαφορετικών συνόλων προηγούμενων εργασιών, που πρώτη φορά δίδονται στην δημοσιότητα.

1. Στο χώρο αυτό, ιδιαίτερα στην Ήπειρο,
Μακεδονία και Θράκη, η παρουσία του ανθρώπου είναι συνεχής, τουλάχιστον πριν
από τρία εκατομμύρια χρόνια. Ειδικώς η Μακεδονία είναι και χώρος, όπου εξελίχθη
ο ίδιος ο άνθρωπος και από την δική μας χερσόνησο απλώθηκε προς βορρά και
δυσμάς, τουλάχιστον στην Ευρώπη.

2. Στην Μακεδονία αναπτύχθηκε ο
Πετραλώνειος πολιτισμός, ο αρχαιότερος επί του ευρωπαϊκού εδάφους, και οι Αρχάνθρωποι
της Χαλκιδικής πρέπει να θεωρούνται οι ιδρυτές αυτού του πολιτισμού, καθώς και
τα ίχνη φωτιάς που βρέθηκαν στο σπήλαιο Πετραλώνων είναι τα αρχαιότερα που
βρέθηκαν μέχρι σήμερα στη γη μας.

3.Οι σύγχρονοι άνθρωποι (Homo Sapiens) είναι οι συνεχιστές
αυτών των πρωτανθρώπων της Μακεδονίας, όπου μίλησαν και πρωτακούστηκε ανθρώπινη
λαλιά σ’ αυτόν τον τόπο, τουλάχιστον πριν 700.000 χρόνια.

4. Στη συγκριτική αυτή μελέτη η θεωρητική
βάση της μεθοδολογίας μας στηρίζεται στο γεγονός ότι τα στοιχεία της Αρχαιολογίας,
Γλωσσολογίας και γενικά της Ιστορίας είναι πολύ ελλειπή και δεν καλύπτουν
διάστημα μεγαλύτερο των 6.000 περίπου χρόνων. Αντίθετα τα στοιχεία της Ανθρωπολογίας,
δηλαδή, οι μορφολογικές ιδιότητες ή διαφορές μιας ομάδας πληθυσμού, αποτελούν
την κύρια πηγή της Ιστορίας.

5. Εξ ίσου βασική θεωρητική αρχή της μελέτης
μας είναι το αξίωμα, ότι η οποιαδήποτε διάδοση ανθρωπολογικών τύπων πάντοτε
συνοδεύεται με την διάδοση κάποιας γλώσσας ή πολιτισμού. Αντίθετα η γλώσσα και
ο πολιτισμός είναι ανεξάρτητα από την διάδοση των ανθρωπολογικών τύπων, δηλ.
μπορούν να διαδοθούν και χωρίς αυτόν.

6. Με τις προϋποθέσεις αυτές διαπιστώσαμε
στο χώρο που περιγράφουμε δύο βασικούς ανθρωπολογικούς τύπους ή ποικιλίες: α)
την Αιγαιακή, και β) την Ηπειρωτική (Continental). Σαν επίστρωμα πάνω
σ’ αυτές τις δύο βασικές συναντάται μια τρίτη πιο ανοιχτόχρωμη στα βουνά της Ροδόπης
και σ’ ορισμένα άλλα σημεία, προφανώς προελεύσεως βορειότερα του Δουνάβεως.

7. Η Ελληνική Γλώσσα, σύμφωνα με τα  γλωσσικά δεδομένα, ομιλείται στην
Ήπειρο-Μακεδονία – Θράκη, τουλάχιστον πριν από 5.000 χρόνια, και με τα
ανθρωπολογικά- πολύ παλαιότερα.

[Κατά τη διάρκεια των ανθρωπολογικών μας
ερευνών στο Μαυροβούνιο, βορείως των Σκοπίων, περιοχή Ζάμπλιακ-Σέτινε,
διαπιστώσαμε ότι οι κάτοικοι της περιοχής δεν ξέχασαν ακόμη τα ελληνικά, δηλ. η
διαδικασία του εκσλαβισμού δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Επίσης όταν ανέφερα στην
Βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών τα πορίσματα των ανθρωπολογικών μου ερευνών στην
Βουλγαρία, ο τ. πρόεδρος της Ακαδημίας αυτής μεγάλος γλωσσολόγος Βλαντίμιρ
Γκεοργκίεφ μου δήλωσε: «Ναι, είμαστε οι παρά πέντε λεπτών Έλληνες». (στην «Αλεξιάδα»
της, η Άννα Κομνηνή (Α’ τόμος, σελ. 186)περιγράφει, πως οι Χριστιανοί της Μ.Ασίας
έχασαν την ελληνική τους γλώσσα). Αναφέρω ακόμη, ότι στον Καύκασο οι πιο «φανατικοί
Έλληνες» που συνάντησα ποτέ είναι οι τουρκόφωνοι Έλληνες- περιοχή Τσάλκας, 42
χωριά κλπ.]

8. Μετακινήσεις λαών κατά τον Μεσαίωνα στην
ΝΑ Ευρώπη, και η διάδοση ιδιαίτερα των σλαβικών γλωσσών που συνδέεται μ’ αυτές,
δεν επέφεραν παρά ελάχιστες αλλαγές τα μορφολογικά γνωρίσματα των λαών της περιοχής
και σε ορισμένα μόνο σημεία.

9.Οι Τούρκοι της Μ.Ασίας στην πλειοψηφία τους
είναι αυτόχθονες. Από ανθρωπολογική σκοπιά ο πρώτος εμφύλιος που αναφέρεται
στην Ιστορία είναι ο Τρωϊκός Πόλεμος.

10. Αν οι λαοί της Νοτιοανατολικής Ευρώπης
μελετήσουν την προϊστορία τους και εμβαθύνουν στις ρίζες τους, θα διαπιστώσουν
τη μεγάλη συγγένεια αίματος που έχουν μεταξύ τους και θα θλίβονται πολύ για την
γλώσσα των Θεών του Ολύμπου, και γλώσσα του Ομήρου, που έχασαν.

Στην
ερώτηση του «Δαυλού» για τον πληθυσμό των Σκοπίων ο ανθρωπολόγος Άρης Πουλιανός
θα πει:

«Οι Σλαβόφωνοι των Σκοπίων και του Πιρίν της Βουλγαρίας
είναι εκσλαβισθέντες Έλληνες. Το φαινόμενο της γλώσσας είναι κοινωνικό, (και όπως
τονίσαμε παραπάνω) δεν ανταποκρίνεται πάντα στο φυλετικό τύπο ενός λαού.
Συγκεκριμένα η ελληνική γλώσσα υπεχώρησε τον Μεσαίωνα απ’ αυτά τα εδάφη, χωρίς
να αλλάξει η σύνθεση του πληθυσμού, παρά μ’ ένα μικρό ποσοστό σλαβόφωνων, κ’αυτών
όχι αμιγώς Σλάβων, διότι οι κυρίως Σλάβοι πρωτοπαρουσιάζονται στην ΝΑ Πολωνία
και Δυτική Ουκρανία. Από εκεί αρχίζει η εξάπλωση της γλώσσας τους και σιγά-σιγά
«κατεβαίνει» στα Βαλκάνια.

Ερώτηση
Δαυλού: Από πότε υπάρχει η ελληνική γλώσσα;

Άρης Πουλιανός: Τουλάχιστον από
την Άνω Παλαιολιθική, δηλ. πριν από 30-40.000 χρόνια. Αποτελεί τη ρίζα της
λεγόμενης «Ινδοευρωπαϊκής» οικογένειας γλωσσών, διότι «Ινδοευρωπαϊκή φυλή», όπως
την εννοούν μερικοί αρχαιολόγοι και φιλόλογοι, δεν υπάρχει. Από την Σουηδία
μέχρι τις Ινδίες, όπου μιλιέται η λεγόμενη «Ινδοευρωπαϊκή», ο χώρος
κατοικείται  από διάφορους λαούς,
διαφόρου φυλετικής προελεύσεως.

-

Η συνέντευξη υπάρχει και στην διαδικτυακή έκδοση
(αρχειακή) του Δαυλού, στο τεύχος 126- του Ιουνίου του 1992, στην ηλεκτρονική
διεύθυνση: http://www.davlos.gr/webfiles/pdf/126.pdf



ΠΗΓΗ